Yeni bloga başlamak zor oluyormuş, birisi denk gelse şimdi bu kız ne diyor diyip kapatır herhalde. Ama mecburdum malesef, 2011 gibi eski blogumu-yaşananları- geride bırakmak zorundaydım. Bazı şeyleri yoluna koymak için, hala zaman zaman kendi kendine can çekişen hafızaları toparlamak için. Toparlayıp artık görünmeyecek bir köşeye koymak için.
Hiçbir şey olmamış gibi öylesine bir yazıyla başlamak istiyorum. Ne öncekiler gibi intihar meyilli ağlayacağım sizlere ne de cümleleri ordan burdan birleştirip uzun anlaşılmaz cümleler kuracağım. Çünkü hayatım şu an buna elvermiyor. Normal bir üniversiteli ne yaparsa öyle yaşıyorum.
Yaşamaya çalışıyorum.
Mesela okulda buz olmuş yollarda yürürken bi yerimi kırmamaya özen gösteriyorum, 3 gündür okuldaydım bugün nihayet evime geldim ve sağlamım.
Sonra projeleri yetiştirmem lazım. Saçma sapan 100er 100er çizmem gereken bi sürü şey var. Neden olduğunu bilmiyorum sorsam eminim bunu yaptıranlar da bilmiyordur. Son zamanlarda en çok kurduğum cümle:
isteyerek girmemiş olsaydım şu okulun bu bölümüne çoktan 's*kerler böyle işi' diyerek tekrar sınava hazırlanmaya başlamış olurdum.
malesef bunun için de çok geç.
ben aslında hayatımda her şeye geç kaldım. her zaman böyleydi bu okuluma derslere kararlarıma ilişkilerime en çok da kendime geç kaldım. bıraktığın yerde kalmıyor ya hayat ben hep orda aradım onu. en çok da eski ilişkimde farkettim durumu... küçük bi not şeklinde açıklama gereği duyuyorum burada. küçük bir itiraf. evet yine görüştüm onunla bi kaç hafta önce. neden yaptım bilmiyorum,özlemiş miydim? özlediğim kimdi sevgilim dediğim adam mı? onu eskisi gibi beklemiştim yine iki lafıma güler evet artık her şey iyice boka batmış olsa da bulurum ben bir yolunu ortak bi konu bi karar bi bakış yakalanır mutlaka. biz farklıydık ya özeldik ya herkesten değişiktik ya bizim ilişkimiz başkaydı ya falan filan. gerçekten bittiğinde ve bittiğini kendi kendine kabullendiğinde anlıyosun bunu hayır, aslında siz hiç farklı değildiniz. ben farklıydım. ben hep özel yaşadım ilişkilerimi. karşıma ondan sonra daha çok sevebileceğim bir adam çıktı. sevdim de, seviyorum da hala. peki neden gittim onun yanına yine neden görmek istedim neden sarılmak istedim ona o gün? hep bi neden sorusu,kendime. bilmiyorum.
sadece bitti işte. üstünden 1 yıl geçmiş eski sevgilimi ben ancak 2 3 hafta önce bitirebildim kalbimde. beklentilerim yoktu bi umudum bi isteğim yoktu sadece hep derler ya yeri değişmez,hep bi yerlerde benimle olacak falan. o da gitti artık. çünkü gördüm ki hep bi yerlerde benimle olmasını istediğim adam o adam değildi. benden sonra değişmişti. onda görüp sevdiğim tüm ışığını kaybetmişti. çok farklıydı çok yabancıydı.
ve ben onu sokağın ortasında bir daha görmeyeceğim bir yabancı olarak bıraktım....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder