kim varmıs?

14 Ocak 2012 Cumartesi

her seferinde yine aşk kaybediyor bizi.

Bazen dayanamıyorum. İlişkilerin de tüm getirdiği sorumlulukların da canı cehenneme. Dışarıda inatla sakin yağan kara karşı bağıra bağıra şarkı söyleyip ağlamak istiyorum. Sevgilimi zerre anlayamıyorum, bu aşırı derecede olan kıskançlığını ve kendince bir her şeyin işleyişini,olurunu kontrol altında tutma çabasından nefret ediyorum. Böyle yaptığı zamanlarda bugünkü gibi mesela;
ben onu işte zannederken sırf hoşlanmadığı bir insanla aynı ortamdayım diye pat diye sanki bi bok bulmayı bekliyormuş gibi beş karış surat gelmesini ve tüm ortamın tüm insanların enerjisini sömürüp sonra kendisi hiç bir bok yapmamış gibi ilerleyen saatlerde sudan bahanelerle ağzıma sıçmasından nefret ediyorum.
Eski sevgililerinden olsa gerek önüme gelen her erkeğin altına yatma riskimin olacağına inanmasından mıdır nedir bilemem ama bu kaçıncı olay ve hiçbir zamanki gibi bu sefer de karşıma alıp ADAM gibi konuşsam bi bok anlamayacak artık biliyorum. Onun için bu sefer uğraşmayacağım.
Hayatıma girdiği günden beri ilk defa ilk defa gitsin istiyorum. Gerçekten çekip gitsin. 1 yılı geçkin bir süredir süren bu ilişkinin ta en başından biliyordum aslında böyle sorunları olduğunu,güven problemleri falan filan. Zamanla aşarım dedi,yeri geldi sen bana iyi geldin dedi. Ama hayır gün geçip bana daha fazla bağlandıkça daha kötü oldu. Bu hasta hali ilk önce ilişkiyi sonra beni de mahvetti.
Zoraki belki,dışarıdan herşey rayında gözüken bir durum bizimkisi. Biz dışarıdan hep mutluyuz,hep beraberiz,kimse aramıza giremez bir sorun çıkmaz çünkü herkes onu olgun,anlayışlı ve düşünceli üçlüsünün birleşimi olarak görüyor.
Ama olmuyor işte bazen. Olgunluk desen bana bu yaşlarımı yaşatmayacağı sürece senin benim önümden gidip yanında olmamdansa arkandan herşeyi es geçip ilerlememe neden olmaktan başka bir şeye yaramıyor.
Anlayış desen hayır kendi düşüncelerin kendi doğruların hep. Sen hep haklısın. Kimse sana karşı gelemez çünkü tüm insanlar kötüdür,sen hep temiz kalmışsındır. Kimseye zarar vermezsin sen... Düşüncelerse tamamen bencil. Artık böyle düşünüyorum en azından. Hep beni düşünüyor gibi yansıyor etraftaki insanlara ilk başlarda pembe gözlüklerim sağolsun ben de öyle düşünürdüm. Ama sonra farkettim ki senin işin senin okulun senin ailen senin hayatın.
Ben belki de sadece mükemmeliyetçi hayat planında seni üzmeyip hep arkanda ama aynı zamanda hep seninle olacak olan parçayım.

Ben anlayış göstermek istemiyorum artık. Ben seninle bir bütün olmak için kendimi parçalamak istemiyorum.
Ben daha fazla kendim olmaktan kendimden vazgeçmek hayır,istemiyorum.

1 yorum:

  1. erkekler böyle ya hep bir kontrol çabası, SIKICI NOKTA.

    YanıtlaSil